Bunun nedeni üretilen zeytinin kalitesi değildir elbette. Bu tamamen üretim-maliyet-pazarlama üçlemesinin getirdiği doğal sürecin sonucudur.
Bu gerekçe eskiden makul bir gerekçe idi ancak şimdilerde durum biraz değişti. Artık her yere ulaşma, pazarlama ve nakliye işi gerek denizyolu, gerek karayolu ve havayolu ile gayet kolay… İleriki yıllarda bu olay daha da kolaylaşacağa benzer…
Bu durumda iklim ve doğa şartlarından dolayı her zaman iddia ettiğim gibi Kaş’ın yüzde yirmi kapasitede olan üretimini hiç olmazsa yüzde ellilere çıkarmanın tek çaresi taşlık alanları tarıma kazandırmaktan geçmektedir.
Vatandaş olarak bize düşen bu teşvikleri talep ederek zeytin üretimini arttırmak. Zira ürününü bırakınız posası dahi ekonomide kullanılan nadir bitkilerimizdendir zeytin. En kısa ömürlüsü de 700-800 yıllık; tabi ki katledilmezlerse…
Tereciye tere satmayalım… Bu işi Kaşlılar benden iyi bilirler… Lütfen Tarım İlçe müdürlüklerine uğrarlarsa zeytin ve teşvik konularında ilk elden bilgi sahibi olabilirler…
ŞİMDİ ŞAHLANMA VAKTİ!…
Zeytin hakkında bilgi edinmek isteyen meraklılar için link: http://tr.wikipedia.org/wiki/Zeytin
İlyas Torgaç
– Haber Lotus –
HLotus