Geçtiğimiz aylarda literatürümüze Yandaş, Yoldaş ve Candaş medya terimleri eklenmiş idi. Oysa halkın haber ihtiyacını karşılamak ve gerçek anlamda bir demokrasi için siyasi partilere angaje olmuş yada sermaye ile sarmaş dolaş bir medya değil özellikle sermaye yapısı ile bağımsız ve sadece gerçek haber ve özgür yorum içeren Alternatif bir medya’ya ihtiyaç vardır.
Alternatif medya derken sadece yeni iletişim teknolojileri ve yeni kitle iletişim araçlarını değil aynı zamanda geleneksele(ana-akım’a) karşı bir duruşu kastediyorum. Alternatif medya derken kastettiğimiz bilginin ve bakış açısının alternatif olmasıdır. Burada karşımıza bir soru çıkıyor neyin alternatifi? Tabi ki, Hegemonik medya ve basının alternatifi. Tamamen aynı bilgilerle aynı verileri kullanıp sadece kelimelerin cümledeki yerlerini değiştirerek tamamen farklı bir haber yazabilirsiniz. Bu da söz konusu haberin farklı bir mesaj ilettiği anlamına gelir.
Erol Mutlu iletişim sözlüğünde alternatif medyayı şöyle tanımlıyor: yerleşik ve kurumsallaşmış siyaseti (toplumda değişimi savunma veya en azından geleneksel değerlerin eleştirisi anlamında) açıkça reddeden veya ona meydan okuyan kitle iletişim biçimleri. Bunlar “Köktenci(radikal)” veya “yeraltı” iletişim araçları olarak da adlandırılırlar ve parlamenter oydaşma ve tartışmaların tanımlanmış sınırları dışında kalan siyasal ve toplumsal öğretileri temsil etmek suretiyle geleneksel iletişim araçlarına karşıt bir konum alır(Mutlu, 1998:35).
Dünya medyasına baktığımızda Alternatif medya olarak sayabileceğimiz akla gelen bir kaç basın kuruluşu şunlardır: Dollars and Sense (http://www.dollarsandsense.org), motherjones(http://motherjones.com) ve Z magazine (http://www.zcommunications.org)vb. Bunlara internet ortamında yüzlerce başkalarını da eklemek mümkündür. Peki bunları Alternatif yapan nedir ? Hangi özellikleridir ?
Alternatif medya kavramının teorisyenlerinden Michel Albert bu soruya cevap mahiyetinde bir takım prensipler sıralıyor(Albert.1997)
* Alternatif olmak kurumun yöneticilerinin şu yada bu tarafta olmasıyla değil yada editoryal içeriğinin sağ yada sol olmasıyla değil. Kurum olarak alternatif olmak kurumun nasıl organize olduğu ile ilgilidir.
* Alternatif medya reklamcılara seyirciyi/okuyucuyu satmayı amaçlamaz.
* Aslında ana-akım medya toplumda belirlenmiş toplumsal hiyerarşiyi yeniden üretmek yada daha pekiştirecek şekilde yapılanmıştır. Ve genellikle diğer temel sosyal enstitüler ve özellikler kurumlar tarafından kontrol edilirler. Alternatif medyanın tersi bir iddiası olmalıdır.
* Alternatif medya kurumu karını sürekli artırmaya çalışmaz. Okuyucusunu/izleyicisini reklamcılara satmaz (geniş ve halktan okuyucuları arar).
* Yapısını toplumdaki mevcut hirerarşiyi yıkmak ve diğer sosyal enstitülerden ve özellikle kurumlardan adamakıllı mümkün olduğunca farklı ve bağımsız kalmak üzerine kurar.
Alternatif medya kurumu kendisini medyanın organizesinde ve toplumsal aktivitede yeni yollar açacak projenin bir parçası olarak görür. Özellikle statükonun ve vesayet rejiminin egemen olduğu demokrasinin tüm kurumları ile henüz tam anlamıyla mevcut olmadığı ülkemizde tam anlamıyla bağımsız Alternatif bir medyaya ihtiyacımız her zamankinden daha fazladır.
Serdar Horuz
– Haber Lotus –
HLotus
bir medya ve iletişim öğrencisi olarak harika bir yazı olduğunu söylemek istedim tebrik ederim . Alternatif medyayı en iyi şekilde anlatmışsınız.