İnsan Manzaraları
Daha sabahın en karanlık saatlerindeyiz. Aydınlığa en yakın olan, ama karanlığın kopkoyu saatlerinde. Yollar bomboş. Sokak aralarında bazı evlerin ışıkları yanıyor. Kim bilir hangi nedenle. Servisten inip otobüse biniyoruz. Yerler laminant ve tekli koltuklar sıra sıra. Konforda sınır yok, kuruluyoruz koltuğumuza. -Sizi tanıyorum bir yerden. Bu çantayı nerde görsem tanırım. Sapı kırılmışdı
Tamamını Oku