Ana Sayfa > Şiir > Tanrım Beni Dünyadan Taburcu Et

Tanrım Beni Dünyadan Taburcu Et

Beni dünyadan taburcu et

İçimde kopan fırtınaları anlatamam

En güvendiğim omuzlara ağlayamam

Gecenin ilerleyen saatlerindeyiz

Nuh gemiyi terk etti kendi kendimleyim

Etimi, ruhumu sıkıştırıyorlar

Dişlerimi sıkıyorum saatlerce

Tavan yere doğru yaklaşıyor yer çekimiyle

Karşıma oturmuş konuşuyor altındaki taburesiyle

Tanrım çok hastayım

Beni dünyadan taburcu et

Mermiyi gönderiyorum namlunun ağzına

Ben izin vermedikçe bitmeyecek kafamdaki fırtına

Tanrım çok kötüyüm

Beni dünyadan aforoz et

Nedensiz birikti gözyaşlarım

Kimseler sesimi duymasın diye içime ağladım

Yastıkları kafamın üstüne bastım

Kafamın içinde zehirli sesler

Yüksek sesle haykırıyor

Yakında bu aptalın toprağını ele geçireceğiz

Gözyaşlarımı hangi iyi haber durdurur

Cehennemi aramayı bıraktım

İçimdeki cehennem beni ele geçirdi

Efendiler “yarın kutsal bayramımızı ilan edeceğiz” dedi

Biraz ağladım, biraz küfrettim

Biraz anladım, biraz küfrettim

Biraz sayıkladım, ne zaman gelecek elimdeki bardağın dibi

Bardak kırıldı, duvar sarhoşladı

Biraz odanın etrafında dolaştım

Tavan köşesine çekildi

Duvarın sarhoşluğu çekilmezdi

Duvara yumruklar attım

Geldik, gördük, gidiyoruz

Bu üç eylemden fazlası haramdır

Sevdik, sevildik, gidiyoruz

İnsana bu üç eylem mübahtır

Hakikat mi arıyorsun insanoğlu

Bir gün elbet gideceksin

Belki yakacaklar, belki gömecekler

Gerçek bu, saatlerce güleceksin

Satır aralarında yok oluşlar

Satır aralarında yaşayan insanlar

Satır aralarında var olanlar

Satır aralarında bütün sancılar

HLotus

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.