Kahramanlık, kardeşlik, özgürlük, coşku gibi kavramların büyük coşku ile notalarla dile getirildiği bir müzik eseridir Dokuzuncu Senfoni. Beethoven’ın bestelediği son senfonidir ve onu bestelemeyi, duyma yetisini kaybetmiş bir şekilde başarmıştır müzik dehası.
İlk 7 Mayıs 1824 tarihinde Viyana’da Karntnerthor-Theather’da gerçekleşmiştir bu muazzam sahne. İleride, bu senfoninin dördüncü bölümünün bir aranjmanı Avrupa Birliği Marşı olarak kabul edileceğini onun bestecisi de elbette bilmiyordu.
Dokuzuncu Senfoni, insan sesinin kullanıldığı ilk senfoni olarak müzik tarihine ismini altın harflerle yazdırmıştır. Daha sonra Schiller’in Neşeye Övgü adlı şiiri, koro ile seslendirilir. Neşeye Övgü, bu sayede büyük bir ine kavuştu. Senfoninin, Kral Friedrich Wilhelm’e ithaf edildiği bilinmektedir.
Merve Yezda Bingöl
HLotus
