Kadınlar gününde bile kadınları erkeklerin anlattığı bir coğrafyadayız. Böyle bir gerçek var. Nitekim yine de yaşadığım bir anımı anlatmak istiyorum
….
İki sene önce İtalya’ya arkadaşımın yanına gitmiştim. İlk yurt dışı seyahatimdi ve çok heyecanlıydım; çok da meraklıydım. Sürekli gördüğüm her şeyden bir anlam çıkarmaya çalışıp kendi ülkemle kıyaslıyordum. Pahalılığı, tarihi eserleri, trafiği, insanları…
Sonra, orada yaşayan arkadaşım Ceylan’a şunu sordum (gerçekten anlamaya ihtiyacım vardı);
“Burada kazandığınız kadar İstanbul’da da kazansanız, hatta daha çoğunu kazansanız dönmez misiniz İstanbul’a?”
Çünkü beni bilenler bilir, arkadaşlarını yakınında tutmak isteyen bir insanımdır. Bir he dese, onun için iş bakacaktım hatta…
“Hayır” dedi. “Ben 30 yaşında bir kadın olarak, ilk kez burada öğrendim arkama bakmadan yürüyebilmeyi… “
Ben cevabımı o gün aldım arkadaşlar!
Biz erkek olarak kadın olmanın ne kadar zor olduğunu hiçbir zaman anlamayacağız. Ama onların içinde yaşadığı bu kötü dünyanın da sebebi bizleriz. Biraz öz eleştiri yapmalı ve harekete geçmeliyiz. Çünkü, biz sokakta kocasından dayak yiyen bir kadına “onun namusu ben karışamam” dediğimiz sürece, bu şiddet sürmeye devam edecektir.
O yüzden eşitlik…
Herkes için eşitlik!
Emrah Ateş
HLotus
