Bir sinir anında kendini kaybeden İvan, asayı eline geçirir ve oğlunun kafasına sert bir darbe ile vurur. Sonuç vahimdir: kan fışkırmaktadır şakaklarından öz oğlunun İvan’ın eliyle tuttuğu asasına.
Ne olduğunu sonradan idrak edecektir korkunç İvan. Ve sonra pişmanlık duygusunu doyasıya yaşayacaktır nasıl geliştiğine hiç tahmini olmayan bu yanlışı adına. Ve oğlunu kollarına almakta görür son çareyi. Kollarındaki kendi öz oğludur ve geldiği bu sonun ne seyrine ne de neticesine yapacağı -saçma bile olsa- bir izahı yoktur!
Bir cinnet ânından geriye kalan korkunç bir vakadır bu..
Ve ressam, böyle resmeder bu anı.
HLotus