Platon’un Kritias Diyaloğu’nda gösterişlerin insanı ve toplumu nasıl helak ettiği ele alınır. Okuyanların gördüğü üzere gösterişli tapınaklar Atlantis’i batmaktan kurtarmamış aksine ihtişam Tanrı Zeus’un işaret ettiği gibi erdemden uzaklaşmanın alametifarikası sayılmıştır.
Platon’a göre, Atlantisliler köken olarak Atlas ve kardeşleri üzerinden Tanrı Poseidon’a bağlanır ancak dünyevi olanın cazibesine kapılırlar ve böylece Tanrısal karakterlerini yitirirler. Kritias, bu bağlamda ahlaken ve siyaseten mağlup olmuş bir uygarlığın anlatısı olmaktadır.
Merve Yezda Bingöl
HLotus